I

Mandatua

Zeure burua aulkira bota eta, eguneroko ohikeriari jarraituz, gelako monitore ugariei miaketa egiten hasi zara. Kamerek auzoko errealitatea islatzen dizute, betiko menua: ijitoak, beltzak, mairuak, sudakak, putak, yonkiak... Hor daude pilaturik kale-kantoi eta plazetan, lokutorio, denda nahiz teterien aurrean. Badirudi gaur txintxo dabiltzala eta hobeto horrela, lan gutxiago zuretzat.
Orduak igaro dira, goiza kontsumituz doa gorabehera handirik gabe eta, azkenik, eguerdi aldera, kameretako bat Arteta farmaziarantz fokatu duzu. Erlojuari begiratua eman eta oraindik ixteko apur bat falta dela konturatu zara, eutsi beharko diozu beste minutu batzuetan. Denbora ematearren, puten eremuari,Gorte kaleari, egin diozu azken azterketa. Betiko zerritonek betiko klub ezin miserableagoen inguruan ematen dute denbora, asper-asper eginda. Azkenaldi honetan, Espainiako hegoaldetik nigeriar berriak ailegatu direnetik, konpetentzia handitu eta larru-jotzeak hamabost eurotan ere lor daitezkeela entzun duzu. Ez da harritzekoa, jeneroa ikusita: puta nazional batzuk zure amaren adinekoak dira, beste batzuk yonki eskeletikoak, eta exotismoa bilatuz gero zer daukazu? Bada sudaka amorfoak, edo afrikar zikinak... Ez zenuke zakila horrelako zulo baten sartuko ezta zeharo mozkortuta ere, urdanga horiei sartuko zeniekeen gauza bakarra zure pistolaren punta izango litzateke, barruraino sartu ere, eta gero pum! [...]